Το διαβητικό πόδι είναι μια από τις σοβαρότερες επιπλοκές του Σακχαρώδη Διαβήτη. Χαρακτηρίζεται από αγγειοπάθεια και νευροπάθεια του άκρου πόδα που οδηγεί σε απώλεια της προστατευτικής αισθητικότητας και στη δημιουργία ελκών τα οποία λόγω κακής αγγείωσης και διαιώνισης των  τραυματισμών δεν επουλώνονται εύκολα και είναι γνωστά ως άτονα έλκη. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης σήμερα αντιμετωπίζεται με κατάλληλη ενημέρωση, αλλαγή τρόπου ζωής και αυτοπειθαρχία. Πολλές από τις επιπλοκές του διαβήτη, όπως είναι και το διαβητικό πόδι, μπορούν να προληφθούν έαν εφαρμοσθεί το τρίπτυχο ενημέρωσης, εκπαίδευσης κ αυτοπειθαρχίας.

Η νευροπάθεια που εμφανίζεται στην πορεία του διαβήτη αποτελεί τον καθοριστικότερο παράγοντα για την ανάπτυξη διαβητικού ποδιού. Η νευροπάθεια δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή από τους ασθενείς και γι αυτό στις εξετάσεις ρουτίνας των διαβητικών δεν πρέπει να παραλείπεται η εξέταση των ποδιών και ειδικά της αισθητικότητας με ειδικά όργανα. Εκτός από την έλλειψη της αισθητικότητας που οδηγεί σε μη αντιληπτούς τραυματισμούς, η νευροπάθεια συμβάλλει στη ξηρότητα του δέρματος, κ η ξηρότητα κάνει το δέρμα πιο ευάλωτο σε μικρορωγμές που εν συνεχεία εξελίσσονται σε έλκη.

Η αγγειοπάθεια με τη σειρά της μειώνει τις πιθανότητες επούλωσης ενός έλκους, ελαττώνοντας την παροχή αίματος και οξυγόνου στους τραυματισθέντες ιστούς. Το αποτέλεσμα είναι μια πληγή να γίνεται χρόνια, να διατηρείται για μήνες και να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος επιμολύνσεων και λοίμωξης. Ιδιαίτερα η κατάσταση της λοίμωξης πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως γιατί μπορεί να εξελιχθεί ραγδαία και να οδηγήσει στον ακρωτηριασμό.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η νευροπάθεια συνήθως εμφανίζεται με:

• Δέρμα  ερυθρό, ζεστό, ξηρό και με σκασίματα.
• Ονυχομηκυτιάσεις.
• Κάλους
• Το πόδι φαρδαίνει, οι αρθρώσεις πρήζονται και εμφανίζετε πτώση μεταταρσίων και γαμψοδακτυλίες.
• Αίσθηση μουδιάσματος, μυρμηγκίες
• Αστάθεια βαδίσματος, αίσθηση βαδίσματος πάνω σε βαμβάκι 
• Πόνοι σε ηρεμία, ιδιαίτερα την νύχτα, συχνά με κάψιμο
• Η αίσθηση μεταξύ ζεστού-κρύου μειώνεται ή εξαφανίζεται
• Η ευαισθησία στον πόνο ελαττώνεται ή χάνεται
• Ανιδρωσία-έλλειψη ιδρώτα

Η αγγειοπάθεια εμφανίζεται συνήθως με:

• Κρύα πόδια
• Δέρμα  λεπτό , χλωμό ή μελανό
• Πόνους στις γάμπες ή κράμπες στο βάδισμα
• Πληγές που αργούν να κλείσουν-άτονα έλκη

ΠΡΟΛΗΨΗ

Η πρόληψη είναι η ουσιαστικότερη αντιμετώπιση του Διαβητικού Ποδιού.  Περιλαμβάνει την πλήρη ενημέρωση, την σωστή εκπαίδεση και την εφαρμογή απλών καθημερινών οδηγιών στη ζωή του ασθενούς. Ο ασθενής εφαρμόζοντας αυτές τις οδηγίες μπορεί να προλάβει την εμφάνιση ελκών, λοίμωξης και την ανάγκη για ακρωτηριασμό. Ακολουθούν μερικές από τις οδηγίες: 

• Το κόψιμο των νυχιών θα πρέπει να γίνεται σε τακτική βάση και με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος οι αιχμηρές άκρες τους να τραυματίζουν τα γειτονικά δάκτυλα
  
• Καθημερινή  καθαριότητα στα κάτω άκρα
  
• Σχολαστικό στέγνωμα ανάμεσα στα δάκτυλα για την αποφυγή μυκητιάσεων
• Τακτικός έλεγχος του πέλματος είτε από τον ίδιο είτε από συγγενικό πρόσωπο
• Προσοχή στα στενά παπούτσια
• Αποφυγή ξυπόλυτης βάδισης
• Χρήση ενυδατικής κρέμας
• Ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα
• Φαρμακευτική αγωγή με στόχο τη βελτίωση της περιφερικής αγγειοπάθειας και νευροπάθειας
• Τακτικός έλεγχος από τον ειδικό ιατρό για διάγνωση και αντιμετώπιση της νευροπάθειας, των ελκών και της λοίμωξης

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία των ελκών περιλαμβάνει:

• Νεαροποίηση του τραύματος ώστε τα νεκρωμένα χείλη να ζωντανέψουν και πάλι
• Έγχυση αυξητικών παραγόντων PRP για να διευκολύνουν τη βιολογική απάντηση του οργανισμού
• Κατάλληλα επιθέματα που ευοδώνουν την επούλωση
• Αποφόρτιση του σκέλους κι εφαρμογή ναρθηκών εφ' όσον κριθεί απαραίτητο
• Έλεγχος των λοιμώξεων με κατάλληλη αγωγή
• Τακτική παρακολούθηση